Terug naar Indonesië

Ondertussen weer 2 weken verder.
De filipijnen is wel mijn favoriete land van de landen die ik heb gezien. Naar mijn mening nog het minst toeristisch, al word dit al wel steeds meer. Maar het land is nog zo puur. Vriendelijkste mensen die ik heb ontmoet. Dat iedereen engels spreekt is ook wel ERG handig.

Mijn reis ging verder in Bohol, hier heb je de chocolatehills. Heel veel bergen, meer ronde heuvels. Maar wel een heel mooi uitzicht en een leuke scootertocht ernaartoe. Ook zijn we daar naar een on ontdekte waterval geweest. Totaal geen toerist te bekennen en allemaal locale kids die aan het zwemmen en spelen waren. Kleine tarzan mannetjes vliegen aan lianen over de watervallen. Heel erg leuk om te zien!

Dan boracay, wat toch wel een heel populair eiland is en naar mijn mening dus ook te toeristisch. Je word doodgegooid met mannetjes die je spullen willen verkopen als je op straat loopt of op het strand ligt. Wel een heel mooi strand en een uitgaansleven.

Dan palawan, wat toch wel echt een paradijs is. Hier heb je een gevangenis, deze is bijzonder want het is dus gewoon een dorp. Gevangenen zouden in principe wegkunnen. Maar niemand ontsnapt omdat ze juist zo blij zijn met de vrijheden die ze hebben, en het is een eiland dus als ze ontsnappen kunnen ze niet weg en worden ze weer gepakt, en dan moeten ze dus naar de gevangenis in Manilla. De gevangenis in manilla is precies wat je je bedenkt bij een hele erge, enge gevangenis waar mannen elkaar vermoorden en verkrachten etc. Dus je kunt je wel voor stellen dat ze blij zijn dat ze na al die jaren deze vrijheden hebben. Dit is in puerto princesa, als je daar binnen komt, wat je dus gewoon kunt met een scooter oid, zie je mannen werken op rijstvelden. Eenmaal in het 'centrum' werd er voor ons gedanst, ze hebben armbandjes, portomonneetjes en andere souveniertjes gemaakt die ze verkopen. Ook komen ze allemaal graag een praatje maken en vertellen wat ze hebben uitgevreten. Zo heb ik met een man gepraat die 40 jaar vast zit voor het in bezit hebben van wiet. Even later sta ik te praten met een man die zon 30 jaar vast zit voor moord. Onvoorstelbaar dat je voor drugsbezit langer zit dan voor iemand doden. En ze praten er allemaal over alsof het niks is. Indrukwekkend. Dan door naar het volgende plaatsje.

Port barton, nog een vrij non toeristisch plekje. Hele off road weg ernaartoe is al een avontuur opzich. Er zijn dus ook geen normale supermarkten oid. Geen 24 uur per dag electriciteit. Een warme douche hoef je ook niet te verwachten. Maar wat een locatie! Dit is HET paradijs! Hele leuke groep mensen ontmoet waar ik dan ook een toptijd mee heb gehad. Na een avondje stappen nog een duik in de zee genomen waar een heleboel plankton in zat, wat dus oplicht als je het aanraakt. Heel tof om te zien!

Dan el nido, het meest populaire denk ik wel. Eilandhoppen is hier heel populair en ook kun je er goed stappen. Ik heb hier 3 duiken gedaan. WOW, dit waren de beste duiken tot nu toe, ontzettend kleurrijk, veel vis en een gigantische schildpad. Heel erg gaaf. De volgende dag een eilandhop tour gedaan waar we secret beach en hidden beach hebben gezien. Verstopte stranden waar je dus door een gat in de rotsen moet zwemmen om er te komen. Toeristisch maar het blijft heel mooi om te zien. Die avond ben ik helaas ziek geworden, waarschijnlijk van de hele dag in de volle zon op een boot. De dag erna dus in mijn bed doorgebracht. Niet altijd even leuk om ziek te zijn in een hostel maar gelukkig had ik 8 hele lieve mensen op mijn kamer die stuk voor stuk bleven vragen of ik iets nodig had en of ze wat voor me konden doen.

Van el nido weer terug naar puero princesa om naar manilla te vliegen. Ik wilde nog naar de reistvelden in het noorden maar dit kon ik helaas niet meer redden ivm tijd.
Ik had een filipijnse vrouw leren kennen op boracay en die woont in Manilla, die heeft me dus uitgenodigd mee te gaan met haar en 3 vrienden naar een strandplaatsje 6 uur van manilla vandaan. Dit heb ik dan ook gedaan. Hier hebben we watervallen bezocht en ge relaxed. Dan savonds weer terug om mijn vlucht naar java te halen.

Gisteren dan ook gearriveerd in Yogyakarta. Waar Roos en Sofie me op stonden te wachten op het vliegveld (vriendinnetjes van thuis die hier 5 maanden zijn om te studeren). Wauw wat is het leuk om weer vriendinnen van thuis te zien! Hun beginnen net aan hun avontuur en voor mij is het over een maandje ten einde. Nu blijf ik dan ook een weekje bij hun in huis. Ze hebben een studentenhuis en ik heb hier dus nu een eigen kamer, wat een luxe. Voel me bijna alleen in zon kamer na 3 maanden lang mijn kamer gedeeld te hebben met minimaal 4 mensen.

Thats it for nowww. Byeee